فى عز الضهر والناس ملمومه
واقفين كلهم وانفاسهم مكتومه
والريح بتحرك انفاس غضبانه مغمومه
والكرسى فاضى مستنى الضحيه
بس الناهرده مش اى يوم
الناهرده يوم اعدام مظلوم
زاد الصمت ومعاه عليت دقات القلوب
العيون سرحانه بعيد والفكر مسلوب
محدش قادر يتكلم......الكل على امره مغلوب
واللى ح يتكلم......يلاقى الموت عليه مكتوب
حاسين بعذاب الضمير......اصلهم كانوا السبب
ظلموا الضحيه كتير......وحكموا عليه بحقد وغضب
صوتهم كان عالى ساعتها ومسموع
قالوله جريمتك هى حبك.....والحب ممنوع
وصدر الحكم ع القلب الغلبان
يدفع تمن حبه....عذاب وحرمان
والموت مصير وقدر حكم بيه الزمان
دلوقت صوتهم فى جوفهم انحشر
تشوفهم ما تقولش عليهم بشر
واحمر قرص الشمس وزاد غضب الريح
والطيور همهمت بصوت متحسر جريح
وجت اللحظه الاخيره فى حياة قلب عاشق
ماشى باصص ادامه...مش خايف بس شارد
طلع ع الكرسى...حس بلفحة هوا بارد
وقف لحظه وبص ع الناس بكل اسف
كان خايف يشوفها مع انها وحشاه
رجع تانى بسرعه ومع الذكريات تاه
عدى شريط العمر ادامه بيجرى
كل لحظة حب بتهون بلواه
ياما عاش معاها ليالى....ياما شاف
اطمن لما خيالها حواليه....طاف
ومين يحس بحضن حبيبته...ويخاف
وخلاص الحبل حوالين رقبته اتحكم
بص بعيد وادام عيونه اترسم
صورة حبيبته
بتنادى ودموعها بتجرحها
مد ايده عايز يطولها ويمسحها
فجأه وقفت ايده ف الهوا......ماطالتهاش
مات وحتى احلامه ما لمسهاش
وطلعت صرخه من حلق طير
واقف على شجره من غير ورق
بيصرخ حزنان على قلب
حبيبه منه اتسرق
