رجل الثلج 5

كان فاكر انه اتعلم م البشر خلاص
و بقى واحد عادى زى بقيت الناس
واتاري دا كله انهيار
انهيار جبل التلج بركان الاحساس
حاول يمسك نفسه ومايفكرش
ماهو تفكيره سبب محنته
حاول يمنع خوفه ورهبته
ينسى جراحه وكسرته
يهدى ف اشواقه ومحبته
ينسى مشاعره ومايتأثرش
وكل دا ف الاخر مانفعش
دى كل دمعه كانت حته منه...بتهد ف كيانه وبتشيل
ولو يمنع دمعه...غصب عنه تنزل ع الارض وتسيل
ولما ملقاش مفر...استسلم
استسلم لما بص ف عينيها
شاف نفس لهفتها عليه
نفس الخوف ماليها
المره دى صدقها
وليه ف اخر لحظه يقسى عليها؟؟
قال كان نفسى تعرفى...كان نفسى تحسينى
هو سابلك جرح..وانا كنت ح اسيبك بتحبينى
امنتك امانه فى بالك خلينى...امنتك ياحبيبتى بلاش تنسينى
ولما وصلت كان هو سوى الارض
فى غمضة عين ادامها اتهد
وادى مشهد البدايه....اتكرر اخر الحكايه
بس الشعور اختلف
بين دمعه نزلت ف الاخر...كانت ف الاول ضحكايه
وعدى يوم ويمكن شهور
فتح عيونه تانى ع الدنيا
لقاها نفس الدنيا ولقى نفسه غرقان ف بحر عيون تانيه
اجمل بنت بتعدل عليه طاقيه وكوفيه
وع الشفايف رسمت نفس الضحكه هى
وف ثوانى بقت هى كل شىء بالنسباله
و اول مامشيت فكرو اشتاق
سأل امتى ياشوق تانى رجعاله؟؟؟؟
THE END....